dinsdag 8 december 2015

Doortrekken in z'n drie




Deep brain stimulation alleen is niks anders dan een oplaatbare stimulator en elektroden, 10 cm diep weggemoffeld in een hersenlaag, de sub-thalamus, met elkaar verbonden door een elektriciteitssnoer, waar omheen zich acht maanden na dato een flinke laag bindweefsel heeft gevormd. Op een mistige wijze voorkomt dit trillende handen en maakt het bewegingen vanuit de beide polsen soepeler, zodat de spaghetti zich weer ouderwets om de gewentelde vork laat draaien. Het eten van al het andere ziet er ook een stuk minder traag en onbeholpen uit. Maar daar houdt het zo ongeveer op. Een heleboel andere stoornissen worden er echter niet mee verholpen. Zoals: een naar voren hellend bovenlichaam bij het eten en lopen en kwade zin. Technische oplossingen dienen dus aangevuld te worden met gedrag- en houdingcorrecties, wil een stimulering van de dieper gelegen hersenen zichtbaar effect opleveren. Bovendien hebben zich in de loop der jaren foutieve automatismen gevormd, die door gerichte, consequent volgehouden correcties rechtgetrokken dienen te worden. Zo moet ik opnieuw leren autorijden. Om te voorkomen dat trillingen van mijn linkerhand via het stuur werden overgebracht op de wielen van het betreffende voertuig, bracht ik mijn rechterhand meteen na het koppelen steevast meteen naar het stuur, om de vaste grip te bestendigen. Dit heen en weer pendelen van de rechterhand tussen stuur en pookje en stuur en pookje kwam mijn rijstijl niet ten goede, om nog maar te zwijgen over het achteruitrijden met één hand aan het stuur. Ik laat me nu coachen, alsof ik 43 jaar terug in de tijd weer naast een rijinstructeur zit. ‘Houd je hand op de versnellingshandel, koppel en schakel naar zijn drie. En nu doortrekken. Je kunt niet met 60 de snelweg op, gek. Levensgevaarlijk! Dus doortrekken in de derde versnelling… en nu naar z’n vier…’ Arme vierwieler. Zo moeten er in het kader van de hersenstimulering nog veel meer ingesleten fouten worden gecorrigeerd. Ik moet niet alleen opnieuw leren autorijden, maar ook opnieuw leren lopen, rechtop, met mijn neus in de wind, en voetballen en kaarten schudden, gitaarspelen, mijn eigen vrouw verleiden….  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten